4:21 PM ჴევსურ ჴევსურს, მინდორივი კრიალათვალებიანს.. | |
 ჴევსურ ჴევსურს,მინდორივი კრიალათვალებიანს... აიია აჰუა, აჰუა... აისეთას ხასიათზე ორ, მიაც მინდ, ნიასავი ვიყმუვლა... თავის ნაწერ წამაკითხ... - თავის ბლოგზე რო უწერავ. მზიურში რო ჴევსურულ საღამო იყვ, აიქ ყოფილას... ოოდა, დაუწერავ ბალღს აიმავ წუხრას რეებიმ... ისრ ეწერ ჴევსურებზე, აი, ჩემმ წარმართმ მზემ, თაო რო არ ვიყვ ჴევსური, ისრ ძალია შამიყვარდებოდ ყველა ჴევსური, ანაბრი ავწრუკუნდებოდი. აბა, სხვას რასაღ ვიქამდი? უწერავ, ჴევსურულა უბნობდესავ... ჭინჭარაულივ, აპარეკაივ... იმისად ეეგი სასწაულივი ას, ჴევსურეთზე და საერთოდ ჴევსურებზე რო უბნობენ... ფიქრობს, რო ზღაპრიდან ორთ და აეგ თაოდა არ ვიცით, მაგრე, აბა, რაჴლა არ უნდ ვიცოდათ? სრუ ჩვენ არ ასა ე ჭინკებ, მაძახურებ, დიიდ, წარმართ ბანცალა დევები? რახლა ვიუბნ კაციშვილმ, არცრუ მწერელტყვეი ორ... იის მინდავ, წარმართ ვიყვავ... მაგრე აეს წარმართ რეებიმ ისრ მამწონს, ისრ მომწონს, რაჴლაც ე ნიას... ნია მეუბნების, ჴევსურს არაჴევსურ ვერ გაუგებსავ... რას უბნობავ, აბა, მე შენ ვერ გიგებავ, ვკითხი... არავ... კი მიგებავ, მაგრე მიავ სხვას რასამ ვუბნობავ, შენ შენ ჴევსურეთ ისრ გაჩნავავ, რახლადაც ჴევსურსავ, მიავ კიდე ლამაზ, ძალია ლამაზ ქალასავითავ, პლატონურადავ... ჯანაბას! შურიანიც არცრუ ორ... მია და შურ ისრ შორს ორთ, რაჴლადაც ჭეშმარიტ ჴევსურეთი’დ რაიმ არასუფთა... მაგრე მიდი და, თუ ცოტა მაი კას ჭკვაზედ ხარ, არ შაგშურდას აემ არაჴევსურ ქალაისა... ისრ ლამაზა აღიქვამს ჩემს ხევსურეთს, მიკვირს, აი, ჩემმ წარმართმ მზეზ, გაკვირვებული ორ დამჩალ, რო მელექსე არ ას... მიავ, ურითმო მელექსეი ორავ... მითხრ დღეს... აბა, რაჴლა არ დავიჯერ? ისეთიმ რეებიმ უწერავ აიმ პოსტში, მავკვედ, გავთავდ კაციშვილ და... ერთს რასამ ვაჟაზე წერს (არა, რამთვენიმეზე, მაგრე ერთზე წერს ქოოდ ნამეტანს...) ისივ, ისეთიმ სუფთაივ, ფეჴდაუდგმელ თოვლივი სპეტაკ, მინდორივი კრიალა თვალებ ჰქონდესავ, რო შავხედევ, თვალ ვეღარ მავაშორევ... ისეთ გაშავებულ იყვავ... ეტყობოდავ, ჴევსურ ჴევსურ იყვავ... დაბნეულ იდგავ, გულწრფელა დაბნეულივ.... აჰუუაჰუა, ვერ წარმამიდგენავ, რაჴელ ვაჟ უნდ იყვას, მე რო ეესეთ რეებიმ ვიბოდიალ აიმაზე, მაგრე ეჭვ არ მეპარების, ნიამ მართლა ნახ იის ბალღურსაჴიან, მინდორივი კრიალათვალებიან ვაჟი... ოოდა, მართლა ისეთ იყვ, მია კიდევ რო ვიბოდიალებდი... ისივ, კიდევ ერთს ვაჟაზე წერს, ქერა იყვავ... (რა იცის ნიამ, მაგის ფერს სვილისფერას რო ვეძახით ჩვენთან... თორე ეხლა აემ სიტყვაზე აწრუკუნდებოდ...) იმასა მინდორივი კრიალა თვალებ ჰქონდავ... ისივ, იღიმოდავ... ოოდა, აიმ სვილისფერას ღიმს ისრ აღწერს, მაკვდებ კაციშვილ კითხვის ჟამ, იმიტო, რო სუნთქვაშეკრულს დაგტოვებს... მემრ ერთ არაბულის სურათი რაიმ მანახ... აიაო, ამასა კრიალა თვალები აქვავ... ეეგრ იყვ. ტყუილს ხო არ ვიტყვ, ა? აემ ქალას რაიმ ზე-ნიჭ აქვ კაციშვილში სილამაზის დანახვისა... ჴევსურულ სახელები რო ესმის, მაშინა წრუკუნებს... აპარეკაივ, გაიგონ ჴევსურულა ნათქვამი’დ აბღავლდ... სახელ ჩუა ვუთხარ დღესა და ვიტირებავ, მართლა ვიტირებავ... ჴევსურულა დავუწყი საუბარ და არც კი ვიც, რახლა იყვ... ჩემ ბანცალა არაჴევსურიი ეეგი... ქეთევან გოგოჭურ რო მღერის "გუროელ კი მქვიავ", ერთს რასამ ვიდეოში ვაჟის ჴმა ისმის... ჴევსურულად უბნობს რასამ... ნია კვდების აიმის ხმის გაგონებაზედა, ყმუიის... სრუ არ იცის, ვინ ას და მაი უუუყვარს... ბალღობიდანავ ოცნებად მქონდავ, ჴევსურ ვაჟ ვყოფილიყავივ, ბერდია მქვივნებოდავ, ცხენ მყვანიყვავ... რა იცის ნიამ, რო ჴევსურებ არცრუ იტყვიან "ბიჭს"... ჴევსურ ვაჟი... აესრ უნდა თქვას... ეს რო იცოდას, მგონია, აღარცრუ იტყვოდ სიტყვა "ბიჭს". ნჰეჰეე... ნეტავ აისი იცოდას ნიამ, მე რაირა ოცნებებ მაქვ დღესნამდე... რაჴელ რაიმ შტერობაი ას, მაგრე მართლა ძალია მინდ, ვაჟ ვიყვ... აი, ჴევსურ ვაჟი... სახელი? სახელ რა ვიც... რაიმ ძალია ჴევსურული, უცნაურ.. სვილიფერა და მაინ გაშავებულ ჴევსური, გაშავებული - წარმართ მზისგან... მაღალი’დ გამჴდარი კი არ, აი, რაჴელიმ... კას აღნაგობისა... თვალებ მქონოდ მინდორივი კრიალა’დ ფეჴდაუდგმელ თოვლივი სპეტაკ... ან სისვისფერ, ან მუუქი, მუქ ყავისფერი... ნიასნაირ ქალა იტყოდ, მინდორივი კრიალაივ... ანა სიცივეში ცხელ შოკოლადივითავ, ანადა ბუჴარივითავ... ღიმილ მქონოდ აისეთა, მზესავი გამეღიმ ხოლმე, თვალებდამაბრმავებად... ოოდა, ცხენ მყოლოდ შავფერი, ანა წითელი... ჯირითი მამევლ მთელი ჴევსურეთი და ყველას თვალ გამაეყოლებინ აიმ ჩემ ცხენისად... მემრ... შატილობას დოღ გამართულიყვ და მე ვყოფილიყავ გამარჯვებული... ეჰჰე, წარმაიდგინ, ჴევსურულ ტალავრის კალთებ (ჰო, აიიმ ჯვრებიან, ნაჭრელიან ტალავრის) აფრიალებულიყვ ჯირითის ჟამ... გამევლ არღუნში თქარათქურით.... მეტ აღარ მინდ ოცნება, თორე მავკვდებ აეხლა... ვყვარებოდ ვინმე თაიას, გრძელნაწნავებიანსა’დ მოკლეჩოლკიანს... ოოდა, ახლაც ვლექსობა და მაშინ რომენ წარმართ ხთიშვილ დაუშლიდ მუზებს ჩემთან მაფარფატებას?.. დავუწერდ ლექსებს... აჰჰუაა... მაგრე მე ხო ჴევსურის ქალაი ორ?! ჴევსურივი ამაყი’დ პოეტური, მყინვარივი ქალგრილი’დ მაი მზესავი თბილი... ოოდა, მე ნამდვილა მზექალობა მირჩევნავ ოცნებაქცეულ ბერდიობას... მინდ, ვცდილობ, აიისეთი მზექალი ვიყვ, გაბრიელ რო აღმერთებდ... მაგრე არასოდეს ვიქნებ აიიმ მზექალივით ქვისგულა... ეეჰ, რა იცის ნიამ, რაჴლა მაჩნავ მე ჩემ ჴევსურეთი... ის ჰგონავ, მე ვერ აღვიქვამ იმის სილამაზეს ისრ კარგა, რაჴლა წესიი... მაგრე რა ნიას ბრალი?.. მართლა ვერ აღვიქვამ ისრ მტკივეულა, რაჴლაც ნია... დღეს არღუნის ჴმა შავახსენ... მუცოში გავიშოტებივ, რო ავალავ მაღლავ... ოოდა, ჭრიჭინების ჴმის მაგიერ არღუნის ჴმას გაიგებავ-მეთქი... აჰუუა... რა მაუვიდ!.. ჩემდ ჩვეულებრივიი არღუნის ჴმაიც და მითუმეტეს - არაგვის... იმისად კი ეს რაიმ ზეიი, ძალია წმინდა... ჩემთვისა ეეგრ ას, ჰო, ჩემთვისა... ძალია წმინდაი’დ სპეტაკიი... წარმართ ჭინკაიც კი წმინდაი’დ ლამაზიი იქ... რახლა, რაჴლა არ მიყვარს ე თბილისის ღამეებ... გაიხედავ გარეთ და ისეთ ნათელიი ყველაფერ, შაგეშინდებ, გულ მაგიკდების... მთვარე კია ლამაზი, მაგრე აიმასა რაჴელიმ ჯანღ ფარავს მუდამ... იიქ კი, ცა ისეთიი, თუ როს ახედვას გაბედავ, სამუდამოდ დაიკარგები... ვარსკვლავები მსჭედილ ცარგვალი... მთვარეიი ისეთ, მზექალობას განატრებინებს... ოოდა, რასა რა ვწერდი? ნია აისეთ ადამიანიი, სუნთქვაშეკრულს უნდა გიყვარდას... არაჴევსურის ქალა... მემრ იმთვენ, იმთვენ თბილ, ურითმოდ პოეტურ სიტყვა მითხრ, აიია, მეც ავყმუვლდი... ისივ, არ ვიცივ, აროდის მიფიქრიავ, ჴევსური ქალი როგორიაო, მაგრე შენავ ძალია ჰგვიხარავ... შენფერაიავ... ამაზე დიდ ქება რაიღ უნდა გინდოდას ჴევსურის ქალას? ჴევსურეთს ან ჴევსურობას რო შამიქებს კაციშვილ, აი, ჩემმ წარმართმ მზემ, ყველაზე მეტა აეგ მისულფონებს... ჴევსურებზე კაის მასმენას ხო ნუღა იტყვ... აიჰაა, ვერცრუ გამავხატავ რამდენა მიყვარს ეგ ბალღი... ჴევსურულა ნათქვამ "ბალღი"... ეჰაა და აი, ნია... გიყვარდათ, ჴევსურებო... მზესავი ბალღიი! მიმაგრება: | |
|
კატეგორია: ჩანახატები | ნანახია: 779 | დაამატა: WuLa | ტეგები: | რეიტინგი: 0.0/0 სიახლის გადმოწერა: | |
| სულ კომენტარები: 0 | |